WALTFRIED Immanuel (1802-1865) rabin, cadyk chasydzkiej dynastii Przedbórz
Był synem Izajasza z Przedborza, założyciela dynastii.
Uczeń Isachara Dow Bera z Radoszyc, który z kolei pobierał nauki i wielkich „klasyków” chasydyzmu: Jakuba Izzaka Hurwicza – „Widzącego z Lublina” oraz (zob.:) Jakuba Izzaka Rabinowicza z Przysuchy, zwanego „Świętym Żydem”.
Wspólnie stworzyli podwaliny żydowskiego ruchu religijnego o charakterze mistycznym, powstałego w łonie judaizmu znanego jako chasydyzm.
Ożeniony z wnuczką „Widzącego z Lublina”. Od 1850 r. pełnił funkcję cadyka w Przedborzu. Zasłynął jako cudotwórca.
Zmarł 23 II 1865 r., w wieku 63 lat w Warszawie. Pochowany jest w ohelu (rodzaj grobowca w kształcie prostopadłościanu) na cmentarzu żydowskim w Warszawie, przy ul. Okopowej – kwatera 13, rzad 18.
Na podst.: http://pl.wikipedia.org/wiki/Immanuel_Waltfried i in.; fot. Paweł Zięba.
Wojciech Zawadzki
